Sygnatura dzieła oznacza zwykle podpis autora, jego monogram lub znak graficzny złożony na pracy. Takie podpisanie dzieła jest najczęściej zwieńczeniem procesu kreacji.

W analizie dzieła sztuki interesujące jest to, w jaki sposób sygnatura zostaje ujawniona: na rewersie pracy, w mało widocznym miejscu, niezauważalnie, czy jako świadomie uwypuklony znak, skontrastowany pod względem koloru, linii lub formy i stanowiący element kompozycji. W tym kontekście ciekawym zjawiskiem jest charakterystyczne dla sztuki japońskiej komponowanie prac graficznych i malarskich z uwzględnieniem stempla identyfikującego artystę.

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku Wojciech Fangor zainicjował cykl prac zatytułowanych „Sygnatury”. Autor wykorzystał w nich zindywidualizowany zapis swojego nazwiska uzupełniony środkami artystycznymi znanymi z jego wcześniejszych realizacji. Pokrewnym działaniem artystycznym jest obecne w street arcie tagowanie. Wiąże się ono z koncepcją znakowania i identyfikacji autora z wykonanym obiektem artystycznym. W niektórych realizacjach można uznać, że sygnatura - podpis writtera – jest samodzielnym obiektem artystycznym.